Ανατροπή...

Της ώρας τα απρόβλεπτα…

Αρνητικά προφητικός ο τίτλος της στήλης, καθώς το τελευταίο χρονικό διάστημα όλοι μας έχουμε ανακαλύψει πως «όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος».
Απρόβλεπτα και ανατρεπτικά τα δεδομένα πλέον…

Και δυστυχώς όταν, η κακιά ώρα συνεργάζεται απόλυτα και αρμονικά με τον αποσυντονισμό και το γενικό αλαλούμ, τα αποτελέσματα είναι αυτά που ζήσαμε από τις οθόνες των τηλεοράσεων.

Δημοσιογράφοι μέσω ζωντανών τηλεοπτικών εκπομπών συντόνιζαν την κατάσβεση κι έσωζαν κόσμο.
Φωνές αλλοφρόνων ανθρώπων τηλεφωνούσαν και ζητούσαν βοήθεια.
Η πύρινη λαίλαπα κατέφαγε τα πάντα.
Σαν τη Λερναία Ύδρα.
Νέες φλόγες ξεπετάγονταν από παντού.

Προφανώς το 199 θα είχε μπλοκάρει.
Τι σημαίνει όμως το ότι η χώρα τίθεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης;

Και μετά τι, άραγε;

Το περιβάλλον, η γη μας πλήττεται και πληγώνεται θανάσιμα. Παρά την ευαισθησία που επιδεικνύεται στην διάρκεια τέτοιων κρίσεων η μνήμη αδυνατεί και η λήθη παραμονεύει.

Πριν λίγο καιρό ξέσπασε μέγα σκάνδαλο με το νερό της περιοχής Οινοφύτων Σχηματαρίου. Μεγαλύτερο ακόμη σκάνδαλο με τη ρύπανση του Ασωπού ποταμού.
Ποιες είναι οι αποφάσεις της πολιτείας;
Κι αν η πολιτεία συνεχίζει να «χαϊδεύει» τις επεκτεινόμενες βιομηχανικές εγκαταστάσεις ποιος είναι ο ρόλος των τοπικών αυτοδιοικήσεων και των ίδιων των πολιτών;

Η δράση φέρνει αντίδραση.
Νόμος της φυσικής κι αυτός…

Το μέλλον καίγεται...

Το ανθρώπινο είδος, όλο κι επεκτείνεται, όλο και αποκτηνώνεται, όλο και ξεχνιέται μέσα στο εφήμερο κέρδος, μέσα στην στιγμιαία ηδονιστική συμπεριφορά με παραμέτρους σαδομαζοχιστικές!

Η αδιαφορία και η ναρκισσιστική αυτοϊκανοποιητική συμπεριφορά του ανθρώπινου είδους δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε απόλυτα προβλεπόμενα αποτελέσματα.
Οι μεμονωμένες φωνές αλλά και οι ομαδικές δράσεις αντιμετωπίζονται, αρκετά συχνά, ως γραφικές φιγούρες με ουτοπιστικές απαιτήσεις, ωστόσο όλο και πληθαίνουν.

Πυρκαγιές.

Κι αν δεν μπορούμε να προστατέψουμε επαρκώς τα δάση μας, που είναι πηγές ζωής για μας και τα παιδιά μας, θα μπορούσαμε ίσως, ακολουθώντας άλλες πολιτικές απέναντι τους και καλλιεργώντας τον σεβασμό και την αγάπη γι΄ αυτά, να αποτρέψουμε εκείνα τα αρρωστημένα μυαλά που θυσιάζουν στο βωμό των κερδών τους, τις ζωές των μελλούμενων γενιών.

Τι θα πούμε άραγε στις επόμενες γενιές;

Δεν προβλέψαμε ότι θα έρθετε μετά από μας;

Όχι, βέβαια!

Αντιλάλησα και είπα...

Τι θα γίνει τελικά;…
Πότε θα αρχίσει η …προεκλογική περίοδος…;
Ακόμη διακοπές οι υποψήφιοι…;
Μάλλον κατάλαβαν ότι ο κόσμος είναι στις θάλασσες
Φόρεσαν τα μαγιό κι εκείνοι…
Και πήραν τις παραλίες σβάρνα…
Και καλά να έχουν και κανα κορμί… κορμάρα…
Αν όμως το κορμί είναι …τρομάρα;…
Μήπως φοβηθούν κι οι ψηφοφόροι…
Και όπου φύγει… φύγει…
Ξαναγυρίσουν στις δουλειές…
Για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τετ α τετ ξεγυμνωμένους πολιτικούς…
Θα μου πείτε τώρα…
Κάλλιο να είναι από κορμί τρομάρα…
Κι από ψυχή κορμάρα…
Θα συμφωνήσω απόλυτα..
Αλλά, να…
Επηρεάσθηκα κι εγώ, από τις φωτογραφίες του Σαρκοζί
Με την κορμάρα…
Κι από τα σχόλια…
Δεν είχα καταλάβει ότι σήμερα ένα από τα κριτήρια…
Εκλογής…
Είναι και η …κορμάρα…
Ας είναι καλά ο Σαρκοζί και ο Πούτιν