Ανατροπή...

Της ώρας τα απρόβλεπτα…

Αρνητικά προφητικός ο τίτλος της στήλης, καθώς το τελευταίο χρονικό διάστημα όλοι μας έχουμε ανακαλύψει πως «όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος».
Απρόβλεπτα και ανατρεπτικά τα δεδομένα πλέον…

Και δυστυχώς όταν, η κακιά ώρα συνεργάζεται απόλυτα και αρμονικά με τον αποσυντονισμό και το γενικό αλαλούμ, τα αποτελέσματα είναι αυτά που ζήσαμε από τις οθόνες των τηλεοράσεων.

Δημοσιογράφοι μέσω ζωντανών τηλεοπτικών εκπομπών συντόνιζαν την κατάσβεση κι έσωζαν κόσμο.
Φωνές αλλοφρόνων ανθρώπων τηλεφωνούσαν και ζητούσαν βοήθεια.
Η πύρινη λαίλαπα κατέφαγε τα πάντα.
Σαν τη Λερναία Ύδρα.
Νέες φλόγες ξεπετάγονταν από παντού.

Προφανώς το 199 θα είχε μπλοκάρει.
Τι σημαίνει όμως το ότι η χώρα τίθεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης;

Και μετά τι, άραγε;

Το περιβάλλον, η γη μας πλήττεται και πληγώνεται θανάσιμα. Παρά την ευαισθησία που επιδεικνύεται στην διάρκεια τέτοιων κρίσεων η μνήμη αδυνατεί και η λήθη παραμονεύει.

Πριν λίγο καιρό ξέσπασε μέγα σκάνδαλο με το νερό της περιοχής Οινοφύτων Σχηματαρίου. Μεγαλύτερο ακόμη σκάνδαλο με τη ρύπανση του Ασωπού ποταμού.
Ποιες είναι οι αποφάσεις της πολιτείας;
Κι αν η πολιτεία συνεχίζει να «χαϊδεύει» τις επεκτεινόμενες βιομηχανικές εγκαταστάσεις ποιος είναι ο ρόλος των τοπικών αυτοδιοικήσεων και των ίδιων των πολιτών;

Η δράση φέρνει αντίδραση.
Νόμος της φυσικής κι αυτός…