Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

...παραμιλώ!...


Βαδίζω και παραμιλώ…
Στου Ελικώνα τις κορφούλες…
Τα λαγκάδια και τις πρώην πηγούλες…
Σουρωτήρι τον έχουν κάνει, τον παππού Ελικώνα…
Μάλλον τον πέρασαν για …τυρί…
Κι εμάς για ποντικάκια…
Έλα ποντικάκι να φας το τυράκι…
Να σε πιάσει η φάκα…
Άνθρωποι και ποντίκια…
Τι είμαι…;
Τι είσαι…;
Άνθρωπος ή ποντίκι…;
Ότι επιλεγείς…!
Ότι ανέχεσαι…!
Ότι αφήνεις να σε κάνουν, να είσαι…
Αυτό είμαι…
Αυτό είσαι…
Άφησε, όμως, μια άλλη επιλογή στο παιδί σου…
Μην το κλείνεις στη φάκα μαζί σου…
Και μην ξεχνάς…
Πως όταν επιδιώκεις την ευτυχία σου…
Εις βάρος όσων σε περιβάλλουν…
Τότε η ευτυχία θα είναι αυτή που περιμένεις…
Κι όλο περιμένεις, να ’ρθει…
Μα ποτέ δεν θα είναι εκεί…

2 σχόλια:

o βασιλιάς του δάσους είπε...

ne tous mathane na tin psaxnoun tin eftixia..
ma oso vlepw tin distixia tou anthropou..toso pithome pos i eftixia kanonika dwrean tou aniki.

alo tora ston dromo an ... se pianei i faka tous.

bagie είπε...

Εχουμε γινει παιχνιδακι τους και δεν αφηνουν τον κοσμο να ευτυχηση δυστηχως..ευτυχια ποια ευτυχια?
Ο κοσμος στην δυστυχια ζει
δυστηχως...