Γη, το σπίτι μου...

Σπίτι μου σπιτάκι μου…
Λέμε εμείς οι Έλληνες…
Όταν έχουμε επιθυμήσει το σπιτάκι μας…
Το σπιτάκι μας όμως φιλοξενείται σε ένα μεγαλύτερο σπιτάκι…
Τη γη…
Αν και όλοι μας φροντίζουμε για το μικρό μας σπιτάκι…
Αδιαφορούμε για το μεγάλο μας σπίτι…
Αλλά ξεχνάμε ότι χωρίς το κατάλληλο οικολογικό περιβάλλον δεν θα έχουμε ούτε σπιτάκι, ούτε σπιταρόνα, αλλά ούτε τρώγλη…
Το μικρό μας σπιτάκι φροντίζουμε, συνήθως, να το έχουμε όμορφο και καθαρό…
Το μεγάλο μας σπιτάκι όμως το γεμίζουμε με ρύπους…
Στο μικρό μας σπιτάκι φροντίζουμε να ρέει καθαρό νεράκι από τις βρύσες…
Στο μεγάλο μας σπιτάκι όμως τα ποτάμια τα γεμίζουμε με κάθε λογής σκουπίδια και απόβλητα…
Δεν θα το αναλύσω περαιτέρω…
Μη δημιουργήσω βαρεμάρα…
Μα είναι νομίζω καιρός να γίνουμε πιο συνειδητοί…
11 χρόνια διαμαρτύρονται οι κάτοικοι της περιοχής του Ασωπού…
Όλοι κώφευαν…
Ήρθε το εξασθενές χρώμιο…
Να δυναμώσει κάποιες φωνές…
Και να ευαισθητοποιήσει κάποιους αρμόδιους…
Που, όπως ήταν αναμενόμενο…
Χρησιμοποίησαν το θέμα…
Για πολιτική και προβολή…
Μα καθόλου δεν μας νοιάζει…
Ας δρέψουν όλοι δάφνες…
Φτάνει να γίνει κάτι επιτέλους…
Γιατί δεν είναι μόνο το εξασθενές χρώμιο…
Δεν είναι μόνο ο υδροφόρος ορίζοντας…
Τα χειρότερα έπονται…